چرت میگن ! اتفاقا باید غصه بخوری...

باورم نمیشه یه روزی اونهمه بیتابی میکردم برای دوری از خونوادم ، و حالا آرومه آرومم و زندگیمو میکنم . عادت کردن خصلت آدمهاست . به همه چیز عادت میکنن . این خوبه . و باید بدونی تمام سختیها و چالش های زندگی ، دوره ای دارن که بااااید طی بشه . ول کن نصیحتهای اطرافیانو که هی میگن غصه نخور دس وردار فلان ! چرت میگن ! اتفاقا غصه بخور . گریه کن . غمگین باش . با کسی حرف نزن . غذا نخور . اینا طبیعیه وقتی سختی بزرگی وارد زندگیت شده . باید انقدر غصه بخوری و درداتو با اشک و بیتابی بیرون بریزی که بالاخره تموم بشن . که یه روز صبح بلند شی ببینی آرومی... ببینی اگه دوری از خونوادت اشکال نداره . عوضش همسرت رو داری . ببینی بالاخره زندگیت همینه دیگه و خدا خواسته ففعلا اینشکلی باشه ، یهو میپذیری ! ببینی اگه محله ی سطح پایین زندگی میکنی عوضش سعی و تلاش میکنی تا وضعتو تغییر بدی . میبینی اگه محله ت سطح پایینه عوضش آدمای خوبین و قبلا انقدر ناراحت بودی که خوبیای اون بنده خداها رو نمیدیدی...!!! میبینی اگه یه مشکل داری ، هزار تا چیز خوب هم داری ! آروم میشی...میپذیری... بالاخره این روز واسه هر آدمی ، و واسه هر دردی میرسه ! وقتی وسط اون مشکل و اون دردی هرگززززز فکرشم نمیکنی که بتونی خوب شی ! خنده داره برات اگه یکی بهت بگه عادت میکنی ! باورت نمیشه یه روز تا این حد آروم بشی...

خداجونم خیلییییی سخت گذشت بهم و واقعا نابود شدم و از نو ساخته شدم... حتما حتما حتما به صلاحم بوده... قول دادی اگه صبر کنیم بهمون خیلی زیاااااد پاداش میدی...من صبوری کردم و همچنان به این صبوری ادامه خواهم داد... آروم و صبور میمونم... قولت یادت نره...